Ontmoeting met Wan Zhong
Door: Alinde
Blijf op de hoogte en volg Ronald,Alinde en Marijn
10 November 2014 | China, Peking
Vandaag was dan DE dag..wat een zenuwen vanmorgen, het eten ging dan ook niet echt gemakkelijk naar binnen.
We zijn met de taxi naar het registratiekantoor gebracht.Ongeveer 20 minuten rijden
Jane stond ons al op te wachten. Meteen met ons kwam er een Amerikaans gezin binnen. Een moeder met 2 kinderen van 8 en 11 jaar, zij gingen een zoon ophalen van 6 jaar.
Onze werd verteld dat het zeker wel 10:00 kon worden voordat de jongetjes op het kantoor gebracht werden.
Op maandagmorgen is het super druk in de stad.
Heel veel mensen van het platteland werken in de stad, komen daar op maandagmorgen aan en gaan op vrijdagavond weer terug. De stad is zo vreselijk vol, zoveel auto's in de stad. Eigenlijk veel te vol, dat is echt iets van de laatste 10 jaar, de chinese mensen denken dat het in de stad goed is.
De overheid probeert nu dan ook scholen te bouwen buiten de stad, heel veel mensen verhuizen naar de plek waar hun kind naar school gaat, op die manier proberen ze de mensen ook buiten de stad te laten wonen.
Wat wij hier alleen nog maar gezien hebben is ouders met één kind. Grotere gezinnen hebben wij hier nog niet gezien. Het schijnt hier ook bijna niet voor te komen, je mag nu een 2e kind hebben, maar er moet dan wel 2 jaar leeftijds verschil tussen zitten.
Vanmorgen met onze gids nog gepraat over de special need. De mensen in China kunnen de operatie's gewoonweg niet betalen, de kinderen hebben geen toekomst, speciale scholen moeten ze zelf betalen, ziektekosten moet je zelf betalen, een baan voor die kinderen later is hier niet weggelegd. Eigenlijk als je er diep over nadenkt kan je er alleen maar heel verdrietig van worden..Want welke moeder kan haar kind nu afstaan....
En zo tussen het tekenen van de papieren door, kwamen er 2 meisjes aan lopen met ieder aan de hand een jongetje..Helemaal niet op gerekend dat ze voor tienen zouden komen.
Daar liep onze kleine vent ook bij...aah wat een klein droppie, we hadden hem veel groter ingeschat van de foto's (maar volgens Jane is hij voor Chinese begrippen groot). Hij zag ons, maar bleef veilig bij zijn begeleiders staan.
Toen we bij hem kwamen bekeek hij ons goed, maar sprong echt niet meteen in onze armen.
Met een lekker koekje in zijn handen kwam hij schoorvoetend naar ons toe.
We pakten hem op en zijn met hem gaan lopen..maar hij had heel goed door dat wij vreemden voor hem waren, hij hield zijn begeleiders goed in de gaten.
Wat een moment, echt ongelooflijk, zo'n klein lief, zacht ventje waar wij papa en mama van mogen zijn, echt niet te bevatten! We waren wel even zakdoekjes nodig!
Na de ontmoeting moest er nog een officiële foto gemaakt worden van ons samen met Wan Zhong.
En daarna gingen we terug met Maikel naar ons hotel.
We mochten even bijkomen op de hotelkamer en daarna ging Maikel even de eerste boodschappen halen.
Dus daar zaten we dan om 11:00 met een klein mannetje, wat helemaal niets zei, en alleen maar alles ging observeren. We hebben zijn rugtasje eens uitgepakt, daar zaten lekkere koekjes in en een pakje drinken, meegekregen van het huis.
Dat brak het ijs een beetje, en binnen de kortste keren hadden we het eerste lachje te pakken, want uit het rietje kwam allemaal drinken naar buiten, en dat was gewoon grappig!
Wat een ondeugend snoetje als hij lacht..dat wordt nog wat!
Om 12:00 hadden we afgesproken in de Noodlebar in het hotel met Jane en Maikel.
Daar hebben we even iets besteld wat niet te heet was om te eten . Ronald natuurlijk wel:)
En toen maar proberen wat Wan Zhong zou lusten, maar dat viel reuze mee.
Lekker stukjes vlees, rijst, eipudding en nog wat van de Chinese thee, wat kan dit ventje lekker eten zeg..
Onder het eten viel hij al bijna in slaap, dus op de kamer maar geprobeerd hem in het (antieke) bedje te leggen, dit leek eerst goed te gaan, maar een klein poosje begon hij heel erbarmelijk te huilen (heel blij dat hij emoties toont! ) Dus maar weer uit het bedje en al wiegend viel hij in slaap. We moesten zelf ook flink slikken, het klonk zo ontzettend zielig.
Daarna heeft hij nog een poosje bij zn papa in het grote bed geslapen.
Toen hij wakker werd was hij heel stilletjes, hij keek alleen maar om zich heen met z'n donkere oogjes. En wilde graag bij z'n mama op schoot zitten, of dribbelde er steeds achteraan met zn mooie sportschoentjes met flikkerende rode lampjes (jaja echt een chinees mannetje, die houden van bling bling, geluidjes en lampjes:)
Toen een wandelingetje gemaakt naar de carrefour (hele grote supermarkt met daarbij allemaal andere artikelen dan etenswaren). Daar wat fruit en koekjes gehaald voor Wan Zhong. Hij zat heel stil in de buggy en zei helemaal niets.
Eenmaal thuis begon Wan Zhong een beetje de los te komen, hij liet steeds speelgoed op de grond vallen, en Marijn moest daar natuurlijk erg om lachen..toen leek het ijs gebroken te zijn. Een spelletje met een ballon overgooien.. hij schaterde het uit!Daarna op de kamer wat gegeten en een lekker warm bad klaar gemaakt voor de broertjes..Wan Zhong leek dit wel gewend te zijn, stapte er vrolijk bij in en heeft heerlijk gespetterd..
Nu gaan we kijken hoe de nacht verloopt..het kleine bedje is geen favoriet,lekker tussen ons in gelegd en nu slaapt hij.
Morgen weer vroeg uit de veren, om half 9 worden we opgehaald door Maikel, weer naar het registratiekantoor, voor de officiële overdracht..Ronalds pak hangt gestreken en wel klaar, straks nog even mijn jurkje klaar hangen.
Zo, dat was onze eerste dag met Wan Zhong, een heel bijzonder mooie maar hefttige dag die we nooit meer zullen vergeten
We zijn met de taxi naar het registratiekantoor gebracht.Ongeveer 20 minuten rijden
Jane stond ons al op te wachten. Meteen met ons kwam er een Amerikaans gezin binnen. Een moeder met 2 kinderen van 8 en 11 jaar, zij gingen een zoon ophalen van 6 jaar.
Onze werd verteld dat het zeker wel 10:00 kon worden voordat de jongetjes op het kantoor gebracht werden.
Op maandagmorgen is het super druk in de stad.
Heel veel mensen van het platteland werken in de stad, komen daar op maandagmorgen aan en gaan op vrijdagavond weer terug. De stad is zo vreselijk vol, zoveel auto's in de stad. Eigenlijk veel te vol, dat is echt iets van de laatste 10 jaar, de chinese mensen denken dat het in de stad goed is.
De overheid probeert nu dan ook scholen te bouwen buiten de stad, heel veel mensen verhuizen naar de plek waar hun kind naar school gaat, op die manier proberen ze de mensen ook buiten de stad te laten wonen.
Wat wij hier alleen nog maar gezien hebben is ouders met één kind. Grotere gezinnen hebben wij hier nog niet gezien. Het schijnt hier ook bijna niet voor te komen, je mag nu een 2e kind hebben, maar er moet dan wel 2 jaar leeftijds verschil tussen zitten.
Vanmorgen met onze gids nog gepraat over de special need. De mensen in China kunnen de operatie's gewoonweg niet betalen, de kinderen hebben geen toekomst, speciale scholen moeten ze zelf betalen, ziektekosten moet je zelf betalen, een baan voor die kinderen later is hier niet weggelegd. Eigenlijk als je er diep over nadenkt kan je er alleen maar heel verdrietig van worden..Want welke moeder kan haar kind nu afstaan....
En zo tussen het tekenen van de papieren door, kwamen er 2 meisjes aan lopen met ieder aan de hand een jongetje..Helemaal niet op gerekend dat ze voor tienen zouden komen.
Daar liep onze kleine vent ook bij...aah wat een klein droppie, we hadden hem veel groter ingeschat van de foto's (maar volgens Jane is hij voor Chinese begrippen groot). Hij zag ons, maar bleef veilig bij zijn begeleiders staan.
Toen we bij hem kwamen bekeek hij ons goed, maar sprong echt niet meteen in onze armen.
Met een lekker koekje in zijn handen kwam hij schoorvoetend naar ons toe.
We pakten hem op en zijn met hem gaan lopen..maar hij had heel goed door dat wij vreemden voor hem waren, hij hield zijn begeleiders goed in de gaten.
Wat een moment, echt ongelooflijk, zo'n klein lief, zacht ventje waar wij papa en mama van mogen zijn, echt niet te bevatten! We waren wel even zakdoekjes nodig!
Na de ontmoeting moest er nog een officiële foto gemaakt worden van ons samen met Wan Zhong.
En daarna gingen we terug met Maikel naar ons hotel.
We mochten even bijkomen op de hotelkamer en daarna ging Maikel even de eerste boodschappen halen.
Dus daar zaten we dan om 11:00 met een klein mannetje, wat helemaal niets zei, en alleen maar alles ging observeren. We hebben zijn rugtasje eens uitgepakt, daar zaten lekkere koekjes in en een pakje drinken, meegekregen van het huis.
Dat brak het ijs een beetje, en binnen de kortste keren hadden we het eerste lachje te pakken, want uit het rietje kwam allemaal drinken naar buiten, en dat was gewoon grappig!
Wat een ondeugend snoetje als hij lacht..dat wordt nog wat!
Om 12:00 hadden we afgesproken in de Noodlebar in het hotel met Jane en Maikel.
Daar hebben we even iets besteld wat niet te heet was om te eten . Ronald natuurlijk wel:)
En toen maar proberen wat Wan Zhong zou lusten, maar dat viel reuze mee.
Lekker stukjes vlees, rijst, eipudding en nog wat van de Chinese thee, wat kan dit ventje lekker eten zeg..
Onder het eten viel hij al bijna in slaap, dus op de kamer maar geprobeerd hem in het (antieke) bedje te leggen, dit leek eerst goed te gaan, maar een klein poosje begon hij heel erbarmelijk te huilen (heel blij dat hij emoties toont! ) Dus maar weer uit het bedje en al wiegend viel hij in slaap. We moesten zelf ook flink slikken, het klonk zo ontzettend zielig.
Daarna heeft hij nog een poosje bij zn papa in het grote bed geslapen.
Toen hij wakker werd was hij heel stilletjes, hij keek alleen maar om zich heen met z'n donkere oogjes. En wilde graag bij z'n mama op schoot zitten, of dribbelde er steeds achteraan met zn mooie sportschoentjes met flikkerende rode lampjes (jaja echt een chinees mannetje, die houden van bling bling, geluidjes en lampjes:)
Toen een wandelingetje gemaakt naar de carrefour (hele grote supermarkt met daarbij allemaal andere artikelen dan etenswaren). Daar wat fruit en koekjes gehaald voor Wan Zhong. Hij zat heel stil in de buggy en zei helemaal niets.
Eenmaal thuis begon Wan Zhong een beetje de los te komen, hij liet steeds speelgoed op de grond vallen, en Marijn moest daar natuurlijk erg om lachen..toen leek het ijs gebroken te zijn. Een spelletje met een ballon overgooien.. hij schaterde het uit!Daarna op de kamer wat gegeten en een lekker warm bad klaar gemaakt voor de broertjes..Wan Zhong leek dit wel gewend te zijn, stapte er vrolijk bij in en heeft heerlijk gespetterd..
Nu gaan we kijken hoe de nacht verloopt..het kleine bedje is geen favoriet,lekker tussen ons in gelegd en nu slaapt hij.
Morgen weer vroeg uit de veren, om half 9 worden we opgehaald door Maikel, weer naar het registratiekantoor, voor de officiële overdracht..Ronalds pak hangt gestreken en wel klaar, straks nog even mijn jurkje klaar hangen.
Zo, dat was onze eerste dag met Wan Zhong, een heel bijzonder mooie maar hefttige dag die we nooit meer zullen vergeten
-
10 November 2014 - 14:19
Jeanet:
hoi Fam Lier
wat fijn dat jullie wan zhong nu bij jullie is geniet er maar van!!
hopelijk slaapt hij vannacht goed!
groetjes fam van der Ham -
10 November 2014 - 14:28
Nathan:
Hallo Ronald. Alinde, Marijn en Wanzhong
Nou heel leuk, geniet er met zn allen heel bijzonder van.
Nathan zei vanmiddag onder het eten al, ik denk dat ze Wanzhong al hebben, mag ik vanmiddag na schooltijd even kijken op de weblog. Iedereen is benieuwd en logisch toch. Die Marijn zal hem ook vast verwennen, dat komt vast wel goed.
Groet Nathan en familie -
10 November 2014 - 14:38
Martijn En Leontine Van Eersel:
Wow, wat gaat het allemaal al goed! Wat heerlijk dat hij lekker bij je op schoot wil zitten... Heel erg gefeliciteerd! Wij zijn morgen aan de beurt... (Hier zijn trouwens heel veel mensen die twee of meer kinderen hebben. Op het platteland geldt de een kind politiek niet. Dat is alleen als je in de stad woont. Als je verhuist van het platteland naar de stad mag je ook meer kinderen. Het is een ingewikkeld systeem.) Groetjes van ons!
-
10 November 2014 - 14:41
Henri Dekker:
Hoi Alinde, Ronald, Marijn en Wan Zhong,
Wat een hele bijzondere dag moet dit voor jullie zijn geweest! We - ikzelf tenminste - hebben de hele dag aan jullie gedacht! Weet dat we intens met jullie meeleven en jullie verhalen tot de letter uitspellen.
We hopen van jullie ervaringen te leren voor ons, als het zover is!
Groeten uit Dussen,
Mariette en Henri -
10 November 2014 - 14:48
Fam Fidom:
Hoi Familie,
Wat een mooi verhaal,het is voor jullie spannend. Maar voor Wanzhong misschien nog spannender. Dus Marijn eindelijk je broertje, en jullie je 2de zoon. Vanmorgen vaak aan jullie gedacht!
Wij wensen jullie een goede tijd toe!
Fam Fidom -
10 November 2014 - 16:03
Damian:
Hoi Marijn
Wat een mooi en lief broertje heb jij zeg!
Groetjes damian
-
10 November 2014 - 16:37
Dani:
hallo familie!
Prachtig om julllie verhaal te lezen, echt fantastisch!
Ronald en Alinde, van harte gefeliciteerd met jullie zoon en jij Marijn met jou
broertje..
Hele mooie foto's!
Wat zullen jullie genieten..
Groetjes fam mulder.
-
10 November 2014 - 17:04
Evieevink :
Hè alinde en Roland
Gefeliciteerd met jullie zoon en marijn met jou broertje.
Prachtig verslag en foto's, emotioneel moment voor jullie.
Een geweldige tijd als gezin.
Gr Evie en frank -
10 November 2014 - 17:20
Juf Groen:
Daaag fam Lier,
Vanaf dinsdag volgen we het reisverslag. Prachtig om te lezen. ( Ontroerend om te lezen). Vanmorgen zat ik al heel vroeg achter het scherm. DE GROTE DAG!!! We hebben echt zitten wachten op het bericht dat jullie WanZhong mochten ontvangen. Wat mooi. . . Volgens mij zijn er vandaag meer die een zakdoekje nodig hadden. Als Marijn dit ventje zo blijft verwennen zal er van het mooie huiswerkboekje niet zoveel terecht komen. Maar ja, er zijn nu eenmaal dingen die voorgaan. Wie kan er nu aan huiswerk denken als er zoiets liefs door de kamer kruipt. We hopen dat jullie nog een fijne tijd hebben met elkaar en dat we elkaar over enkele weken weer terug mogen zien. Wat heb je een mooie brief gestuurd Marijn. Leuk dat er voor ieder kind een regeltje bij stond!
We blijven met jullie meereizen (meelezen)
Hart. gr. uit Nieuwleusen. -
10 November 2014 - 17:43
Klaasje S:
Hoi Ronald, Alinde, Marijn en WanZhong,
Vandaag de dag waar jullie lang naar hebben uitgezien. Vanmorgen bij het wakker worden moest ik er direct al aan denken: wetend dat WanZhong al bij jullie was en was erg benieuwd hoe hij en jullie dit gaan oppakken. Heel bijzonder om dit van een afstand mee te mogen maken waarbij jullie emoties bijna voelbaar is maar hoe het echt voelt is denk ik met geen pen te beschrijven. Bijzonder dat WanZhong zo makkelijk alles lijkt te accepteren. De Heere heeft op Zijn tijd en wijze jullie een zoon en broertje geschonken. Hierbij Van Harte Gefeliciteerd. Een goede tijd verder samen in çhina en ook heel veel sterkte en wijsheid in alles toegewenst.
Een warme groet van jullie naaste buur Klaasje
-
10 November 2014 - 17:52
Buurtjes Van Nr. 7:
Hoi Alinde, Ronald, Marijn en Wan Zhong,
Wat een leuk kereltje kregen jullie als broertje van Marijn! Daar kan hij lekker mee ravotten straks.
En het verhaal was weer prachtig om te lezen, Alinde. Goed en emotioneel verwoord.
En de foto`s waren heel erg mooi. (laat Ronald de volgende keer ook eens proberen te lachen, ha,ha,ha)
Nu de laatste hobbels nog even en dan nog lekker een poosje genieten van elkaar en China genieten.
Veel plezier daar ginds. (en wij houden de boel hier wel in de gaten)
Gr. Albert en Jenny -
10 November 2014 - 18:14
Anoeska:
Hey
wat een mooi kereltje.
wat fijn dat de eerste ontmoeting zo goed is gegaan. Hopelijk gaat de 1ste nacht ook goed zo
met z'n viertjes.
Fijne en goede tijd nog in China
Liefs Anoeska -
10 November 2014 - 18:26
Lyanne En Christian :
Hey, marijn en wan-zhong
Wat een mooie foto's van jullie tweetjes.
Wat kunnen jullie al leuk samen spelen.
Veel plezier nog in China :-)
Heel veel groetjes uit verre Wezep
-
10 November 2014 - 18:27
Marja En Gert:
Van harte gefeliciteerd met dit mooie mannetje, wat een droppie enwat vind hij Marijn interessant..
Geniet ervan , wij vinden het al emotioneel en houden het niet droog. hoe moet het voor jullie dan wel niet zijn?
Lekker slapen en lekker laten spelen met grote broer doet hem goed denken wij.
Laat net allemaal maar lekker over je heen komen, dan komt het wel goed. Liefs van ons -
10 November 2014 - 18:47
Ewout:
hallo marijn
gefeliciteerd met je broertje. wat is hij lief. we missen je wel is het moeilijk met stokjes te eten we kijken veel op jullie site.de foto's zijn erg leuk en het verhaal lezen we altijd. heb je al zin om weer bij ons op school te komen?
Nog even van Ewouts ouders:
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en Marijn, jij gefeliciteerd met je broertje. Eindelijk is jullie wachten voorbij en mogen jullie hem in jullie armen sluiten. Wat een bijzonder moment!
We wensen jullie een goede tijd toe zo samen met jullie vieren. -
10 November 2014 - 18:53
Ilona:
Hallo Marijn en ouders,
Van harte gefeliciteerd met jullie lieve Wan Zhong wat zullen, jullie blij zijn!
Knap hoor dat je met stokjes kan eten. Was het leuk met het aapje?
groeten Ilona en familie -
10 November 2014 - 19:04
Martin En Ellen:
Hey,
Wat ontzettend leuk om te lezen en om te zien dat het daar zo goed gaat!
Super!!
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje!!
Geniet nog lekker met zn vieren daar in China!
Groetjes uit Kloosterhaar. -
10 November 2014 - 19:13
Ageeth :
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje! Mooi mannetje. Veel sterkte gewenst bij het wennen en hechten de komende periode. groetjes uit Kampen -
10 November 2014 - 19:52
Anne-Laurena:
Hoi Marijn,
Je hept een leuk broertje, en heel lief.
De foto's zijn heel mooi.
Elvera zegt zong als ze de footo van je broertje ziet.
Veel plezier en tot znel.
Van Anne-laurena -
10 November 2014 - 19:55
Els:
Hallo,
Wat geweldig dat jullie Wanzhong vanaf vandaag in jullie gezinnetje mogen opnemen en dat de eerste kennismaking zo goed ging. Ik hoop dat jullie het samen goed hebben de komende dagen (en nachten) in China en dat jullie snel aan elkaar gewend zijn.
Van harte gefeliciteerd met deze bijzondere gezinsuitbreiding!
Groeten,
Els K. -
10 November 2014 - 20:02
Tietie:
Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje!
Wat ontzettend bijzonder allemaal, met een brok in mijn keel het verslag
gelezen!
En wat een prachtige foto's!
Geweldig om te zien hoe Marijn achter de buggy loopt, een trotse grote
broer en super trotse ouders!
Heel veel plezier en succes met alles!
Liefs Tietie -
10 November 2014 - 20:16
Aletta:
hallo familie
gefeliciteerd met jullie zoon en marijn met jou broertje
leuk die verhalen en foto's ik lees ze elke avond
groetjes aletta -
10 November 2014 - 20:27
Prins:
Hallo,
Wat een mooi verhaal weer...
en die foto's...Prachtig!
Wat een droppie van een zoon en broertje hebben jullie gekregen.
Ik hoop dat de nacht goed verlopen is.
Morgen een goede dag gewenst en dan de dagen erna heerlijk genieten met en van elkaar!
liefs de prinsjes -
10 November 2014 - 20:55
Diana Buist:
JAA!!!!! Eindelijk het moment waar jullie zolang naar hebben uitgekeken!!
Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje!!!
Wat een mooi ventje om te zien. EN wat heerlijk dat het vandaag al zo goed ging.
Leuk om de foto's te zien.... en ook ik las met een brok in mn keel het verslag....
Nu lekker genieten met jullie viertjes!
Liefs Diana -
10 November 2014 - 21:04
Jentina:
Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje...
Wat een bijzondere dag voor jullie, Wanzhong is in goeie handen,
het is jullie gegund!
Veel goeds toegewenst.
Groetjes Jentina -
10 November 2014 - 21:07
Annejan:
Ha Ronald, Alinde,Marijn en Wan Zhong
Wat een bijzondere dag hebben jullie achter de rug we hebben de hele dag aan jullie gedacht .
Geweldig om te lezen hoe het met jullie gaat zeg, en wat fijn dat Wan Zhong al zo lekker bij zijn papa slaapt. Het ziet er al zo vertrouwd uit met z'n donkere kuifje past hij er goed bij. Het lange wachten eindelijk beloond .wat gaaf voor jou Marijn dat je nu echt een broertje hebt kun je lekker samen spelen we hebben al een filmpje gezien dat je samen met de ballon aan het spelen was dat zag er erg grappig uit hoor. Vince vond het ook erg grappig. Geniet nog maar lekker van van de tijd in china.
groeten van Anne-Jan Anneke en Vince -
10 November 2014 - 21:47
Roelof En Margje Kooiker:
Wat een ontroerend verhaal. Wat zal er veel door jullie
heen zijn gegaan vandaag. Na lang wachten en uitzien,
mochten jullie hem vandaag in jullie armen sluiten. Mooi
om te zien op de foto's hoe eigen het al lijkt. Samen met Marijn
spelen, bij jullie op schoot. Bijzonder allemaal hoor !
Nog een fijne tijd samen in China, nu heb je alle tijd voor
elkaar om ook aan elkaar te wennen.
We kunnen ook merken dat er op school veel aandacht
aan besteed wordt, elke keer komen er op het onverwachtst
opmerkingen van Jesse over Marijn en Whan Zong.
Kun je merken hoe ze ermee bezig zijn.
Alle goed samen hoor !
Roelof, Margje, Niels, Julia, Anna, Jesse en Thomas -
10 November 2014 - 22:52
Jan En Rensje:
Dag Ronald, Alinde, Marijn en Wanzhong,
Wat een onvergetelijke dag voor jullie allemaal!!!!
De foto's spreken boekdelen.
We zijn in onze gedachten bij jullie.
Liefs uit Kampen -
11 November 2014 - 11:30
Henk, Marianne En Kids:
Wat ontroerend om jullie verhaal te mogen lezen. Ik kreeg er kippevel van, zo mooi geschreven. De emoties waren voelbaar. Wat een bijzonder moment om dan eindelijk WanZhong in het echt te zien. Wat mooi dat hij het allemaal zo goed lijkt te accepteren en geweldig om te zien hoe Marijn er als een echte broer mee omgaat. Kristan vertelde toen hij de eerste foto van WanZhong zag; 'he dat kindje gaat Marijn ophalen". Leuk hé, hij herkende hem van de foto die we pas bij jullie thuis hebben gezien.
We wachten elke dag weer op een mooi verhaal van jullie kant.
een hartelijke groet van ons allen. -
11 November 2014 - 12:10
Aafke:
Hoi Marijn en WanZhong,
Marijn wat ben jij ver weg....wat mooi dat je nu een broertje hebt.
Knuffel hem maar veel dan went hij snel in Staphorst.
En zeg maar tegen je broertje dat hij mee moet gaan naar rommelmarkten.
Dan vertel je hem dat daar heeeeeeeeeeeeeeeeeeele mooie auto'tjes zijn.
Veel liefs en Marijn en Wanzhong een hele dikke knuffel van tante Aafke.
Hallo Ronald en Alinde,
Lukt het allemaal.......wat mooi dat jullie dat ventje een kans in het leven hebben gegeven!!!!!!!!
Ik weet zeker met ouders zoals jullie dat dit ventje een heel fijn leven tegemoet zal gaan in Staphorst!!!!!!!!!!
Liefs
-
11 November 2014 - 18:33
Maurice Kuijers :
He marijn en ouders en wanzhong nartuurlijk wat leuk dat jullie een leuk kereltje hebben ik heb net je foto's bekeken ze waren heel leuk ik wens jullie fijne dagen in china en een goede reis terug. Groetjes maurice -
12 November 2014 - 15:54
Angela:
hallo marijn en ouders en wanzhong
was het leuk met het aapje op je rug
en we zijn woensdag middag de mooie foto's aan het bekijken leuk hoor.
Groetjes Angela
-
13 November 2014 - 18:39
Daan:
hoi marijn, hoe is het in china ik zag jou in bad met je broertje en samen eten. ook hebben we gelezen dat jullie veel pret samen hebben. je hebt vast wel veel te vertellen als je terug bent.
groetjes van daan -
13 November 2014 - 22:51
Diny:
Hallo Alinde
Natuurlijk van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje.
Wat geweldig om jullie verhaal mee te lezen, kippenvel momenten.
Mooi om te zien hoe gelukkig jullie zijn, wat een bijzondere beleving ook !
Geniet samen van dit mooie moment.
Ik blijf jullie volgen.
Liefs Diny
-
16 November 2014 - 11:43
Fam Tippe:
Hallo,
Wat fijn dat jullie Wan Zhong eindelijk in jullie armen mogen sluiten.
Gefeliciteerd met julie zoon en broertje. Het lange wachten is nu eindelijk voorbij.
Leuk om het reisverslag mee te lezen. Wesley vind het ook erg leuk om te lezen wat Marijn allemaal aan het doen is, daar in het verre China.
Klaas, Janneke, Wesley, Sophie en Daphne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
